بسم اللّه الرحمن الرحيم اِنّا لِلّه وَ اِنّا اِلَيْهِ راجِعُون شهادت براى فرزندان اسلام و ذريۀ پيامبر عظيم‌الشأن ـ صلى اللّه عليه و آله ـ و اولاد فاطمه ـ عليهم السلام ـ و يادگاران حسين ـ سلام‌اللّه‌عليه ـ در راه هدف و اسلام عزيز و قرآن كريم چيزى غيرعادى و پديده‌اى غيرمعهود نيست. ملت بزرگ اسلام از محراب مسجد كوفه تا صحراى افتخارآميز كربلا و در طول تاريخ پر ارزش سرخ تشيع قربانيانى ارزشمند به اسلام عزيز و فى سبيل اللّه تقديم نموده و ايران شهادت‌طلب هم از اين پديدۀ سعادتمند مستثنا نيست، و انقلاب اسلامى گوش و چشمش پر از اين شهيدان حسين گونه است. ملت عزيز ما در روز رستاخيز با سرافرازى در پيشگاه مقدس خداى بزرگ و پيامبران و اولياى عظيم‌الشأن، صفهاى طولانى از شهيدان در راه دفاع از حق عرضه مى‌دارد؛ از علماى اعلام و ائمۀ جمعه و جماعت تا فداكاران و سربازان در جبهه‌هاى دفاع از حريم مقدس اسلام. پيامبر بزرگ اسلام كه بر امم ديگر حتى به سقط، مباهات مى‌كند، مطمئن هستيم به فداكارى اين عزيزان جبهه و پشت‌جبهه و اين شهيدان محراب و منبر و در صف جماعات و در داخل مسجدها و بيمارستانها مباهات مى‌فرمايد. و چه بهتر و گواراتر كه با شهادت اين فرزندان اسلام و ذريۀ طاهره بر افتخارات آن بزرگوار در روز عرض اعمال هرچه بيشتر بيفزاييم. عزيزان و نور چشمان ما در جبهه‌هاى جنوب و غرب هر روز با سركوبى اشرار امريكايى و عقب راندن و به جهنم فرستادن جنود شيطان، براى اسلام سربلندى و عظمت خلق مى‌نمايند، به طورى كه تاب تحمل اين پيروزى‌ها را از امريكاييانِ خارج و داخل، منافق و منحرف، سلب نموده و بر جنون و وحشيگريهاى آنان افزوده است. شما فرضاً شهيد بهشتى را گناهكار بدانيد، شهداى ديگر مثل شهيد مدنى و شهيد دستغيب، كه جزو تربيت محرومان و هدايت مردم گناهى نداشته‌اند، با چه انگيزه شهيد مى‌كنيد. شما به گمان خود اگر اينان را به جرم وفادارى به اسلام و طرفدارى از محرومان و مظلومان مستحق قتل مى‌دانيد اطفال معصومى كه در گهواره جاى دارند و زبان باز نكرده‌اند چه گناهى دارند؛ جز آنكه اطفال مسلمانانى هستند كه مخالف سلطۀ امريكا به جان و مالشان مى‌باشند؟! 1
امروز روز جمعه و نماز و عبادت، دست جنايتكار امريكائيان يك شخص ارزشمند كه مربى بزرگ و عالمى عامل، كه گناهش فقط تعهد به اسلام بود، از دست ملت ايران و اهالى محترم فارس گرفت و حوزه‌هاى علميه و اهالى ايران را به سوگ نشاند. حضرت حجت‌الاسلام و المسلمين شهيد حاج سيد عبدالحسين دستغيب را كه معلم اخلاق و مهذّب نفوس و متعهد به اسلام و جمهورى اسلامى بود با جمعى از همراهانش به شهادت رساندند و خدمت خود را به ابرقدرت و ابرجنايتكار زمان ايفا كردند، به گمان آنكه به ملت رزمندۀ ايران آسيب رسانند و آنان را در راه هدف به سستى بكشند. اين كوردلان نمى‌بينند كه در هر شهادتى و در هر جنايتى ملت متعهد به اسلام و كشور مصمم‌تر و در صحنه حاضرترند؟ اينان پس از بمباران شهرها در جنوب و غرب و قتل عامهاى فجيع مردم بى‌پناه، فرياد «جنگ جنگ تا پيروزى» را نشنيده‌اند كه ملت وفادار، شهادت را در راه خداوند با آغوش باز پذيرا هستند؟ يا مى‌خواهند شكستهاى لشكر كفر را و آتشى كه به جان دوستان و اربابانشان از پيروزى رزمندگان ايران افتاده است با خون اين مردان خدا فرونشانند؟ اينك سزاوار است اصحاب نظر و ارباب تحليل در اين شرارتها و جنايتها فكر كنند كه انگيزۀ آنكه در هر پيروزى و دنبال هر شكست حزب بعث امريكايى يك جنايت بزرگ از اين منافقان و منحرفان واقع مى‌شود چيست. از باب اتفاق نمى‌شود باشد كه دنبال پيروزى آبادان جنايتى واقع، و دنبال فتح بستان، باز جنايتى و امروز به دنبال فتح عظيم در غرب و شكست مفتضحانۀ دشمنان اسلام، اين جنايت بزرگ واقع شد آيا اينها هم من باب اتفاق است يا حساب شده يا ديكته شده عمل مى‌شود؟ آيا ما اين بزرگان، علما و معلمان ارزشمند را براى جبران شكست امريكا در منطقه و صدام امريكايى در جبهه‌ها از دست مى‌دهيم؟ رحمت خداوند بر اين مجاهدان عظيم‌الشأن كه شهادتشان پيروزى اسلام را بيمه مى‌كند و ننگ و نفرت بر امريكاى جنايتكار و دست نشاندگان و هواداران آن. اينجانب اين ضايعۀ بزرگ و فاجعۀ اسفناك را بر حضرت مهدى ـ ارواحنا فداه ـ و ملت شجاع ايران و اهالى معظّم استان فارس و خانوادۀ آن شهيد تسليت مى‌دهم و به پيشگاه مقدس پيامبر اسلام اين فداكاريهاى ملت اسلام و مجاهدات قشرهاى مختلف ايران را تبريك عرض مى‌كنم، و براى خاندان اين شهيد پرافتخار از خداوند تعالى توفيق صبر و بردبارى و سلامت طلب مى‌نمايم. سلام بر مجاهدان بزرگوار اسلام، و درود بر رزمندگان غرب و جنوب، و تهنيت بر نيروهاى نظامى و مردمى پيروزى آفرين در جبهۀ غرب. از خداوند تعالى پيروزى نهايى لشكر اسلام را بر قدرتهاى شيطانى مسئلت مى‌نمايم. والسلام على عباد اللّه الصالحين. روح اللّه الموسوى الخمينى
عنوان :
شهادت نماینده امام و امام جمعه شیراز
مرجع :
صحیفه امام (۱۵) صفحه ۴۳۷
مکان :
تهران، جماران
تاریخ :
۱۳۶۰-۰۹-۲۰
مخاطبین :
(ملت ایران)