بسمه تعالى هفتم شعبان المعظم 1400 ق پيشواى عالى مقام نايب الامام متّع الله المسلمين بطول بقائه الشريف شخصى سه دانگ مشاع از يك قطعه نخلستانى را شريك است كه نصفه مشاع را وقف مى‌نمايد به مولاى متقيان امير مؤمنان ارواح العالمين فداه، صيغه وقف جارى شده. چون مطابق جريان زمان طاغوت ثبت شده بود در دفتر اسناد رسمى در سال 1332 شمسى، در وقف‌نامه نوشته شده مصارف از منافع و مداخل آن پس از دفع مخارج ملكى و مُلكى، سالى دويست و پنجاه ريال در روز عيد فطر به فقرا غير سادات بدهد و در نيمه جمادى الاُولى مقدار ده من برنج طبخ نمايد و به فقرا بخوراند و مازاد آنچه باشد مربوط به متولى است.
چون املاك وقف عام و وقف خاص زير نظر اداره اوقاف بوده و اداره اوقاف از قديم از عايدات وقف عام چيزى مى‌برد و در وقف خاص نظارتش استصوابى است.
بفرماييد نظر مبارك نسبت به موقوفه بالا ـ ما ذكر عين مفاد وقف‌نامه است كه در بالا ذكر شد ـ . آيا رقبه مزبور وقف خاص حساب مى‌شود شرعاً يا وقف عام؟
۱. بسمه تعالى، با فرض اين‌كه در وقف قيد شده كه صرف فقرا شود وقف عام است.