بسمه تعالى ششم ذى‌حجة الحرام 1402 ق محضر مبارك اميد مستضعفان جهان، حضرت آيت الله العظمى امام خمينى، أرواحنا فداه، بعد از سلام و درود و دعاى طول عمر مبارك حضرت امام، بدون تصديع اوقات شريف و مبارك، مسأله را معروض مى‌دارم: اين‌جانب داراى دخترى بودم كه يك سال قبل از جنگ تحميلى مشاراليها را به عقد ازدواج پسر خواهرم درآوردم. شبى كه اولين مرحلۀ موشك‌هاى نه مترى بعثيون عراق به دزفول شليك شد، يكى از آن‌ها به خانۀ خواهرم اصابت نمود و در نتيجه دامادم بلافاصله از بين رفت و دخترم كه نُه ماهه حامله بود، با كودكش قبل از به دنيا آمدن در حالى كه تا بيمارستان هنوز زنده بوده‌اند ـ چون مرتب از درد سر مى‌ناليده ـ در بيمارستان درمى‌گذرند. حال مسأله از اين‌جا شروع مى‌شود: 1. داماد در دوران حيات، داراى كارگاهى بوده در محلى دور از محل حادثه كه از آسيب در امان مانده است. مقدارى اثاثيه و ابزار و كار آماده در آن بوده كه جزء ماترك بوده. اين ماترك، بين پدر و مادر و خانوادۀ عروس به چه ترتيبى بايد تقسيم شود؟
2. بعد از عروسى طبق سُنن و رسومات محلى، بستگان مبالغى و يا هدايايى به عنوان رونما به عروس چشم‌روشنى داده‌اند. تكليف آن‌ها چه مى‌شود و به چه كسى مى‌رسد؟
3. مهريۀ دختر دو هزار و پانصد تومان در ذمه داماد بوده است. در ضمن مبلغ ده هزار تومان به عنوان نقد ـ مهريه ـ از پسر گرفته شد و حداقل سه برابر آن نيز از خود، به آن اضافه نموده و برايش جهيزيه تهيه نموده‌ام كه كمتر از يك‌دهم آن از زير آوار بيرون آورده شده است. در اين مورد تكليف چيست؟
4. در صورتى كه وجهى به صبيه بنده برسد، با آن چه كار مى‌شود كرد؟ و احياناً اگر مستطيع شود وظيفه چيست؟
۱. بسمه تعالى، در فرض مرقوم، يك چهارم تركۀ داماد، سهم‌الارث عروس است كه از او به پدر و مادرش مى‌رسد و سه چهارم ديگر به والدين داماد مى‌رسد.
۲. بسمه تعالى، 2 و 3، هرچه كه مال عروس بوده ـ از هدايا و جهيزيه و مهريه ـ تماماً به والدين عروس مى‌رسد.
۳. بسمه تعالى، شبهۀ وجوب حج اگر از ناحيۀ رسيدن ارث شوهر به وى باشد، در فرض مرقوم، مستطيعه نشده و دارايى زن پس از كسر بدهى و وصيت، به والدين او مى‌رسد.