هیچگاه حوادث بزرگ سیاسی موجب نشد که امام از برنامه حوزه‌ای و تدریس فقه اسلام باز بمانند و یا با سردی و‌‌ بی‌‌حالی این برنامه را انجام دهند. امام در هنگامه بزرگترین مسایل روزگار وقتی بر کرسی تدریس می‌‌نشستند جوری مسایل فقهی را موشکافی می‌‌کردند که انگار نه انگار حادثه‌ای رخ داده است.